அன்னை சாரதாதேவியின் வாழ்க்கை வரலாறு-பாகம்-43
-
கல்கத்தாவில் பல இடங்களில்
பல பக்தர்களின் அழைப்பை ஏற்று அவர்கள் வீட்டிற்கெல்லாம் சென்ற குருதெவர் சாதத்தைத் தவிர மற்ற எல்லா வகையான
உணவையும் எல்லோரிடமிருந்தும் உட்கொள்ளத் தொடங்கினார்.
எதிரபாராத விதமாக
அவ்வப்போது பலராமின் வீட்டில் இரவைக் கழிக்கவும் நேர்ந்தது. ஒரு நாள் தமக்காகச் சமைத்திருந்த
சாதத்தை முதலில் நரேந்திரருக்குக் கொடுத்து விட்டு மீதியைத் தாம் உண்ணவும் செய்தார்.
அன்னை இதனைத் தடுத்த போது அவர் முதலில் நரேந்திரனுக்குக் கொடுப்பதற்கு என் மனத்தில்
தயக்கம் ஏற்படவில்லை. அதில் குற்றமும் இல்லை , என்று கூறிவிட்டார் குருதேவர். இவ்வாறு
சொன்னாலும் முன்பே அவர் கூறியிருந்ததை நினைத்து நான் அமைதி இழந்தேன் என்று அன்னை பின்னாளில்
கூறினார்.
சியாம்புகூர் நாட்களில்
தட்சிணேசுவரத்தில் நடந்த ஒரு நிகழ்ச்சி அன்னையின் மனத்தை மேலும் கலக்கத்திற்கு உள்ளாக்கியது. தமது மறைவுக் காலத்தில்
மற்றோர் அறிகுறியாக, என்னை எப்போது பக்தர்கள்
தெய்வமாக வழிபட ஆரம்பிக்கிறார்களோ அப்போது என் இறுதிக் காலம் நெருங்கிவிட்டது என்று
பொருள் ” என்று குருதேவர் கூறியிருந்தார். அதுவும் நடந்தது. அவர் சிகிச்சைக்காகக் கல்கத்தா
சென்று விட்டதை அறியாத பக்தர்கள் சிலர் தட்சிணேசுவரம் சென்றனர். அங்கே போய் விஷயத்தை
அறிந்த போது அவர்களுக்கு ஏமாற்றமாகிவிட்டது. ஆயினும் அவரது அறைக்குச் சென்று அங்கிருந்த
அவருடைய படத்தின் முன் தாங்கள் கொண்டு வந்த இனிப்புகளை நைவேத்தியமாகப் படைத்து அதைப் பிரசாதமாக உட்கொண்டனர். இந்த நிகழ்ச்சியைக்
கேள்விப்பட்ட போது அன்னை மிகவும் கலங்கினார்.
குருதேவர் அவரைத்தேற்றி,
இதற்குப்போய் ஏன் கலங்குகிறாய்? காலப்போக்கில் என்னை ஒவ்வொரு வீட்டிலும் வழிபடப்போகிறார்கள்.
இது உண்மை. எனவே கலங்காதே., என்று கூறினார்.
அன்னையின் மனம் சமாதானம்
அடையவில்லை. அது மட்டுமின்றி சியாம்புகூரில் ஒரு முறை காளிபூஜை நாளில் பக்தர்கள் குருதேவரை காளியாக வழிபட்டனர். இவற்றையெல்லாம்
எண்ணியெண்ணி அன்னையின் வேதனை ஆற்றொணாததாகியது.
ஒருநாள் குருதேவர்
அன்னையை நீண்ட நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். அதைக் கவனித்த அன்னை அவரிடம், ஏதாவது
சொல்ல விரும்புகிறீர்களா?ஏதாவது இருந்தால் சொல்லுங்கள்” என்றார். அதற்கு குருதேவர் நீ எதுவுமே செய்ய மாட்டாயா? நான் தான்
எல்லாவற்றையும் செய்ய வேண்டுமா? என்று கேட்டார்.
அதற்கு அன்னை நான்
ஒரு பெண். நான் என்ன செய்ய முடியும் என்றார்!, நீ செய்தே தீர வேண்டும். நீ செய்ய வேண்டியது
ஏராளம் உள்ளது என்றார் குருதேவர். அவர் இப்படித் தம்மிடம் பணியை ஒப்படைப்பதன் பொருளை
நன்றாக உணர்ந்திருந்த அன்னை மறுமொழி எதுவும் கூறாமல் அமர்ந்திருந்தார்.
மற்றொரு நாளும் குருதேவர் இவ்வாறே மக்கள் அறியாமை
இருளில் புழுப்போல் உழல்கிறார்கள் நீ அவர்களைக் காக்கத்தான் வேண்டும் என்று கூறினார்.
இந்த நிகழ்ச்சிக்குப்
பிறகு தமது பக்தைகளையும் லாட்டு, யோகின், ராக்கால்,நரேந்திரர் முதலான சில பக்தர்களையும்
அன்னையுடன் பழகுமாறு செய்தார் குருதேவர். இதன் மூலம் அவர்களை அன்னையிடம் ஒப்படைத்தார்.
இளைஞர்களை இணைத்துத்
துறவியர் சங்கத்தை உருவாக்கிய குருதேவர் அவர்களை அன்னையிடம் ஒப்படைத்து அவரை ”சங்க
ஜனனி” ஆக்கினார்.
இதனைப் பின்னாளில்
உணர்ச்சி பொங்கக் குறிப்பிட்டார் சுவாமி விவேகானந்தர். குருதேவரின் லட்சியங்களை ஏற்றுக்கொண்டு
நாங்கள் சில இளைஞர்கள் வாழ முற்பட்டோம். எங்களைச் சமுதாயம் எதிர்த்தது. பழித்தது. அந்த
நேரத்தில் எங்களுக்கு நம்பிக்கை ஒளியாக இருந்தார் ஒரே ஒருவர். அவர் ஒரு பெண்.-ஆம்,
அன்னை மட்டுமே எங்களுக்கு ஆறுதலாகவும் அடைக்கலமாகவும் இருந்தார்.
அன்னையின் பெருவாழ்வில்
மற்றொரு முக்கியப் பணி மந்திர தீட்சை. பின்னாளில் இஷடதெய்வ மந்திரம் அளித்து அவர் எண்ணற்றோரின்
வாழ்வில் ஞான தீபத்தை ஏற்றி வைத்தார். மந்திர தீட்சை என்பது அன்னை செய்த பணி என்பதை
விட அவரது வாழ்க்கையின் ஓர் அம்சமாக இருந்தது
என்று சொல்வது இன்னும் பொருத்தமாக இருக்கும்.
தட்சிணேசுவர நாட்களிலேயே குருதேவர் அன்னைக்குப் பல்வேறு தெய்வங்களின் மந்திரங்களைக்
கற்பித்து, அவற்றை எப்படி மனிதர்களின் மனஅமைப்புக்கு ஏற்ப அளிக்க வேண்டும் என்பதைக்
கூறியிருந்தார். அன்னை அதை இது வரை செயல்படுத்தவில்லை. இப்போது குருதேவர் அதனை அன்னையின்
வாழ்வில் தொடங்கிவைத்தார். தம் இளம் சீடரான சாரதா பிரசன்னரை அன்னையிடம் தீட்சை பெற்றுக்
கொள்ளுமாறு கூறினார். அன்னையின் சக்தி தம் சக்திக்கு எந்த விதத்திலும் குறைந்தது அல்ல
என்ற கருத்து தொனிக்குமாறு அமைந்த வைணவப்பாடல் ஒன்றை அவரிடம் கூறி அன்னையிடம் அனுப்பினார்.
இவ்வாறு குருதேவியாக அன்னையின் பணி துவங்கியது.
இந்த நாட்களில் அன்னையின்
பெருமையை வெளிப்படுத்துவதற்கான எந்த வாய்ப்பையும் குருதேவர் விடவில்லை. ஒரு நாள் யோகின்மா
அவரை அணுகி தாம் பிருந்தாவனத்திற்குச் சென்று
தவ வாழ்வில் ஈடுபட விரும்புவதாகக் கூறினார். குருதேவர் மகிழ்ச்சியுடன், நல்லது . அது
மிக நல்ல இடம். அங்கு எல்லாம் உள்ளது, என்று கூறினார். அப்போது குருதேவருக்கு உணவளிப்பதற்காக
வந்த அன்னை அறையில் இருந்தார். அவரைக் கவனித்த குருதேவர் யோகின்மாவிடம் ஆமாம், நீ அவளிடம்
சொன்னாயா? அவள் அதற்கு என்ன சொன்னாள்? என்று கேட்டார். அப்போது அன்னை குறுக்கிட்டு
இன்னும் நான் சொல்ல என்ன இருக்கிறது? சொல்ல வேய்டியவற்றைத்தான் நீங்கள் சொல்லியாயிற்றே.
என்றார். ஆனாலும் குருதேவர் யோகின்மாவிடம் மகளே, அவளது அனுமதி பெற்றுச்செல். உனக்கு
எல்லாம் கிடைக்கும், என்றார். அன்னை இதனைக் காதில் வாங்கிக் கொள்ளாமல் பாத்திரத்தை
எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பிவிட்டார்.
மறுநாள் யோகின்மா
வந்து அன்னையைப் பணிந்து அனுமதி கோரினார்.
அன்னையும் அவரது தலையில் கைவைத்து ஆசீர்வதித்து
அனுப்பினார்.
-
தொடரும்...
-
ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின்
ஆன்மீகக் குழுவில் இணைய 9789374109 என்ற எண்ணிற்கு வாட்ஸ்அப் மூலம் ரிக்கொஸ்ட் மெசேஜ்
அனுப்பவும்
No comments:
Post a Comment