அன்னை சாரதாதேவியின் வாழ்க்கை வரலாறு-பாகம்-35

அன்னை சாரதாதேவியின் வாழ்க்கை வரலாறு-பாகம்-35
-
அன்னை திரும்பிச் சென்ற சில நாட்களுள், மதுர்பாபுவின் மகளான திரைலோக்கியருடைய பெண் குழந்தையை வழிபட்ட குற்றத்திற்காக ஹிருதயன் தட்சிணேசுவரக் கோயிலிலிருந்து விரட்டப்பட்டான்.
அதன் பிறகு ஹிருதயன் செய்து வந்த வேலையில் ராம்லால் நியமிக்கப்பட்டான்.
 பதவி வந்ததும் அவனுக்கு தலைகால் புரியவில்லை. நான் காளிகோயில் பூஜாரியாகி விட்டேன் என்ற மமதையில் குருதேவரை அசட்டை செய்ய ஆரம்பித்தான். அவருடைய தேவைகளைக் கவனித்து வேளாவேளைக்கு உணவு அளிக்கக்கூட அவன் முன்வரவில்லை.
குருதேவர் பரவச நிலைகளில் அடிக்கடி மூழ்கி உணவையும் உடம்பையும் மறந்திருப்பார். அந்த வேளைகளில் அவரைக் கவனித்து உணவளிக்க வேண்டும். ராம்லால் அதைச் செய்யவில்லை.
அவருக்கு வைக்கப்பட்ட உணவு நேரத்தோடு கொடுப்பவர்கள்  இல்லாததால் காய்ந்து போய்க் கிடந்தது.
எனவே கிராமத்திற்குச்  செல்பவர்களிடம்  அன்னையை வரச் சொல்லும்படி குருதேவர் சொல்லி அனுப்பினார். காமார்புகூரைச் சேர்ந்த லட்சுமணனிடம் நான் இங்கு மிகவும் கஷ்டப்படுகிறேன். பூஜாரியாக நியமிக்கப்பட்டதிலிருந்து ராம்லால் மற்ற பூஜாரிகளுடன் சேர்ந்து கொண்டு என்னை ஏறெடுத்தும் பார்ப்பதில்லை. ஆகவே தயவு செய்து நீ சீக்கிரமாக இங்கு வந்து சேர்ந்தால் நல்லது. சாதாரண பல்லக்கோ,மூடு பல்லக்கோ, வேறு எது கிடைக்கிறதோ அதை அமர்த்திக்கொண்டு உடனே புறப்பட்டு வா. ரூபாய் பத்தோ இருபதோ இன்னும் அதிகமாகச் செலவானாலும் அதைப்பற்றிக் கவலைப்படாதே. அதை எப்படியாவது  நான் கொடுத்து விடுகிறேன்.என்று அன்னைக்குச் சொல்லி அனுப்பினார். கிட்டத்தட்ட ஓராண்டு இடைவெளிக்குப்பின் அதாவது 1882 பிப்ரவரி வாக்கில் அன்னை மீண்டும் தட்சிணேசுவரம் வந்தார்.
 இதற்குப்பின் குருதேவர் உயிர் வாழ்ந்த காலத்தில் 1884- ஆம் ஆண்டில் ராம்ராலின்திருமணத்திற்காக ஒரு முறையும் பின்னர் 1885-இல் ஒருமுறையும் ஜெயராம்பாடிக்குச் சென்று வந்தார். 1885-இன் ஆரம்பத்தில் அன்னை தட்சிணேசுவரம் வந்தபோது குருதேவருக்குச் சிறு விபத்து நேர்ந்ததன் விளைவாக இடது கைமூட்டுவிலகியது. அந்தமுறை அன்னை வந்ததும் குருதேவர்  அவரிடம், ஆமாம், நீ என்று புறப்பட்டாய்? என்று கேட்டார். வியாழன் மாலையில் என்றார் அன்னை. உடனே குருதேவர், ஆ அதனால் தான்  எனக்கு இந்த விபத்து நேர்ந்துள்ளது.நீ இப்போது போய்விட்டுத் திரும்பிவா” என்று கூறினார். அன்னை அன்றே திரும்ப எண்ணினார். ஒரு நாள் தங்கிப் போகும்படி குருதேவர் கூறியதால் அவ்வாறு செய்தார்.பின்னர் ஒரு நல்ல நாளில் திரும்பிவந்தார். அதன் பின் குருதேவர் வாழ்ந்த காலம் வரையிலும் அவர் ஜெயராம்பாடிக்குச் செல்லவில்லை.
இவ்வாறு ஒருமுறை ஜெயராம்பாடியிலிருந்து தட்சிணேசுவரம் வரும் வழியில் நிகழ்ந்த சம்பவம் ஒன்று  அன்னையின் அன்பின் ஆற்றலை எடுத்துக்காட்டுவதாக அமைந்துள்ளது.
சிக்கன இயல்பு உடையவாக இருந்தாலும் பணப்பற்றக்குறையின் காரணமாகவும் வேறு காரணங்களாலும் அன்னை பல முறை ஜெயராம்பாடி மற்றும் காமார்புகூரிலிருந்து தட்சிணேசுவரத்திற்கு நடந்தே வர வேண்டியிருந்தது. இப்படி வரும் போது முதலில் ஆராம்பாகை அடையவேண்டும். பின்பு எட்டு அல்லது பத்து மைல் பரப்புள்ள தேலோபேலோ வெட்டவெளியைக் கடந்து தாரகேசுவரம் வர வேண்டும். அதன்பின்  கைகலார் பரந்த வெளியை க் கடந்து , வைத்தியவாடி வந்து கங்கையைக்கடக்க வேண்டும். அந்த இரண்டு வெளிகளும் கொள்ளைக்காரர்களின் கூடாரமாக இருந்தது. காலை, பகல், மாலை என்று எந்த நேரமும் இவர்கள் கையில் சிக்கி வழிப்போக்கர்கள்               கொலையுண்டதைப்பற்றி மக்கள் இப்போதும் பேசுகிறார்கள்.தேலோ, பேலோ என்ற இரண்டு அண்டை கிராமங்களுக்கு சுமார் இரண்டு மைல் தொலைவில் அந்த வெட்டவெளியின் நடுவில் பற்களை வெளியில் நீட்டியபடி ஒரு பயங்கரமான காளியின் திருவுருவம் உள்ளதை இன்றும் காணலாம். அவளை தேலொபோலோவில் கொள்ளையர்களின் காளி” என்று அழைக்கின்றனர். கொள்ளைக்கூட்டத்தினர் இந்த காளியை வழிபட்டுவிட்டுத்தான் கொள்ளை, கொலை போன்ற செயல்களில்  ஈடுபட்டதாகச் சொல்லப்படுகிறது. அவர்களிடமிருந்து தங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்காக அந்த இரண்டு பகுதிகளிலும் மக்கள் கூட்டமாகவே செல்வார்கள்
-
தொடரும்...
-