வகுப்பு-7 நாள்-24-12-2019
-
ஸ்ரீமத்பகவத்கீதை-வாழ்க்கைக்கான பாடங்கள்
-
ஸ்ரீகிருஷ்ணர் கூறுகிறார்
-
யத்ருச்சயா சோபபந்நம் ஸ்வர்கத்வாரமபாவ்ருதம்।
ஸுகிந: க்ஷத்ரியா: பார்த லபந்தே யுத்தமீத்ருஷம்॥ 2.32 ॥
பார்த்தனே! வலியவரும் போர்வாய்ப்புகள் சுவர்க்கலோகத்தின் கதவுகளைத் திறந்து விடுவதால்,
அவற்றைப் பெறும் அரசகுலத்தோர் மகிழ்கின்றனர்.
அத சேத்த்வமிமம் தர்ம்யம் ஸம்க்ராமம் ந கரிஷ்யஸி।
தத: ஸ்வதர்மம் கீர்திம் ச ஹித்வா பாபமவாப்ஸ்யஸி॥ 2.33 ॥
ஆனால், இந்த அறப்போரினின்று பின்வாங்கினாலோ கடமையினின்றும் தவறியதாலான தீயவிளைவுகளை நிச்சயமாய்ப் பெறுவதோடு, போர்வீரனெனும் பெயரையும் இழப்பாய்.
அரசரின் கடமை எது?
குடிமக்களை பாதுகாப்பது,மக்களின் உடமைகளை பாதுகாப்பது.
முற்காலத்தில் மக்கள் காடுகளில் பல்வேறு குழுக்களாக வசித்தார்கள்.
ஒவ்வொரு குழுவையும் வழிநடத்துவதற்கு ஒரு தலைவன் இருந்தான்.
அவனது முக்கிய வேலை குழுவில் உள்ள மற்றவர்களின் பாதுகாப்பிற்காக உழைப்பது.
அதற்கு பிரதியாக மக்கள் தங்களால் இயன்ற காணிக்கைகளை கொடுப்பார்கள்.
படிப்படியாக தலைவனின் அதிகாரம் அதிகரித்தது.
போர்வீரர்களை உருவாக்குவது,போர் கருவிகளை தயாரிப்பது.கோட்டைகளை அமைப்பது அரண்மனை அமைப்பது என்று தலைவனின் நிலை உயர்ந்தது.
-
நான்கு ஜாதிகளில் அரசன் சத்திரிய ஜாதியை சேர்ந்தவன்
சத்திரியன் செய்ய வேண்டிய செயல்கள் எது.செய்யக்கூடாத செயல்கள் எது என்பதை தெரிந்துவைத்திருக்க வேண்டும்
இந்த கடமையை செய்யாமல் பின்வாங்கினால் அது மக்களுக்கு செய்யும் துரோகம்
அதனால் பெரும் பாவம் வந்துசேரும்
-
ஒருவேளை அரசன் போரில் வீரமரணம் அடைந்தால் சொர்க்கத்தில் நீண்டகாலம் வாழ்வான் என்பது முற்கால மக்களின் நம்பிக்கை
அர்ஜுனனுக்கு இரண்டு வாய்ப்புகள்தான் உண்டு. ஒன்று போரில் ஈடுபட்டு வெற்றியடைவது அல்லது போரில் வீரமரணம் அடைவது.வேறு வழியில்லை.
போரைவிட்டு விட்டு துறவறம் செல்வது என்பது கடமையை மீறியது.அது மக்களை ஏமாற்றும் செயல்.அதனால் பெரும் பாவம் வந்துசேரும்.
கடமையை செய்யாமல் அதை பாதியில் விட்டுவிட்டு சன்னியாசம் சென்றால் ஞானம் கிடைக்காது. பெரும் பாவம்தான் கிடைக்கும்
சிலர் மனைவியை தவிக்கவிட்டுவிட்டு சன்னியாசம் செல்கிறார்கள்.மனைவியின் அனுமதி இல்லாமல் சன்னியாசம் சென்றவனுக்கு ஞானம் கிடைக்காது.
மனைவிக்கு செய்ய வேண்டி கடமைகளை எல்லாம் செய்து முடித்தபின் சன்னியாசம் செல்ல வேண்டும்.
அதேபோல தாய்,தந்தைக்கு செய்ய வேண்டிய கடமைகளை செய்யாமல் சந்நியாசம் செல்பனுக்கும் ஞானம் கிடைக்காது. அவர்களுக்கு செய்ய வேண்டிய கடமைகளை செய்து முடித்தபின்புதான் சந்நியாசம் செல்ல வேண்டும்.
குருவின் அருள் இருந்தால் இதில் விதிவிலக்கு உண்டு.
-
ஹதோ வா ப்ராப்ஸ்யஸி ஸ்வர்கம் ஜித்வா வா போக்ஷ்யஸே மஹீம்।
தஸ்மாதுத்திஷ்ட கௌந்தேய யுத்தாய க்ருதநிஷ்சய:॥ 2.37 ॥
குந்திமகனே! போரில் மாய்ந்து நீ மேலுலகை அடையலாம் அல்லது வெற்றிபெற்று இவ்வுலகை அரசாளலாம்.
எனவே எழுந்து, உறுதியுடன் போர்புரிவாயாக.
ஸுகது:கே ஸமே க்ருத்வா லாபாலாபௌ ஜயாஜயௌ।
ததோ யுத்தாய யுஜ்யஸ்வ நைவம் பாபமவாப்ஸ்யஸி॥ 2.38 ॥
இன்ப, துன்ப, லாப நஷ்டம், வெற்றி, தோல்வி இவைகளைக் கருதாது போருக்காகப் போர் புரிவாயாக.
இவ்வாறு செயலாற்றினால், என்றும் நீ தீய விளைவுகளை அடையமாட்டாய்.
போர்புரிய வேண்டியது சத்திரியனது கடமை அதில் வெற்றி கிடைக்கலாம் அல்லது தோல்வி கிடைக்கலாம்.
ஒரு வேளை தோல்வி கிடைக்க வாய்ப்பு உள்ளது. எனவே போரை தவிர்த்துவிடலாம் என்று நினைக்கக்கூடாது.
வெற்றி தோல்வி என்பது முழுவதும் நமது கையில் இல்லை. நமக்கு மேலே வேறு பல சக்திகள் உள்ளன.
சில வேளைகளில் மிகச்சிறிய படைகளுடன் செல்லும் அரசர்கள் பெரும்படையை எதிர்த்து வெற்றிபெற்றிருக்கிறார்கள்.
எனவே நம் பக்கம் நியாயம் இருந்தால் போர்புரிவது கடமை.
வலிய சென்று போர்புவரிவது சத்திரியனுக்கு தர்மம் அல்ல.வருகின்ற போரைக்கண்டு பயந்து ஓடுபவனும் .
சத்திரியன் அல்ல.
நாட்டை விரிவுபடுத்த வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் போர்புரிவது சத்திரிய தர்மம் அல்ல.
அதேநேரத்தில் எதிரி அரசன் அதர்ம வழியில் சென்றால் அதை பார்த்துக்கொண்டு சும்மா இருக்கக்கூடாது. போர்புரிந்து அந்த அரசனை வீழ்த்த வேண்டும்.அது சத்திரியனின் கடமை.
-
தற்போது சத்திரியன் என்று யாரை கூறலாம்?
நாட்டின் ஆட்சி யாரிடம் இருக்கிறதோ அவர் மட்டும்தான் சத்திரியர்.
இந்த நாட்டின் பிரதமர் மட்டுமே சத்திரியர்.
நான்கு ஜாதிகள் பற்றி வேதம் குறிப்பிடுகிறது
அதில் பிரம்மத்தை உணர்ந்த ஞானி - பிராமணன்.
ஒரு நாட்டில் ஒரு சில பிராமணர்கள் மட்டுமே இருப்பார்கள்.
-
சத்திரியன் யார்?
அரசன் மட்டுமே சத்திரியன்.
ஒரு நாட்டில் ஒருசில சத்திரியர்கள்தான் இருப்பார்கள்.
-
சத்திரியன்தான் பிராமணனாக உயருகிறான்.
ஒரு பிராமணனிடம் நாட்டை ஆளும் திறமை இருக்கும்.
ஸ்ரீகிருஷ்ணர் சிறந்த போர்வீரர். சிறிந்த சத்திரியர்.
அந்த நிலையிலிருந்து உயர்ந்து பிராமணநிலையை அடைந்துள்ளார்.
பிராமணர்கள் போர்புரிவதில்லை. ஆனால் போர்திறமைகள் அனைத்தும் அவர்களிடம் இருக்கும்.
-
முற்காலத்தில் அரசர்கள் ஒரு குறிப்பிட காலத்திற்கு பின் நாட்டை துறந்து தவம்புரிந்து பிராமண நிலையை அடைவார்கள்.அவர்கள்தான் உண்மையில் பிராமணர்கள்.
No comments:
Post a Comment