ஆன்மா: அதன் தளையும் முக்தியும் சொற்பொழிவின் முக்கிய கருத்துக்கள்

சுவாமி விவேகானந்தரின்- ஆன்மா: அதன் தளையும் முக்தியும் சொற்பொழிவின் முக்கிய கருத்துக்கள்
‡
நாம் ஒவ்வொருவரும் அந்த பிரம்மமாகிய உண்மையும் மாயையும் கலந்த கலவை.
மாயையிலிருந்து நம்மால் விடுபட முடிந்தால் நாம் உண்மையில் யாரோ அதுவாக
இருப்போம்
‡
குறிப்பிட்ட அளவு சக்தியும் குறிப்பிட்ட அளவு ஜடப்பொருளும் 
இணைந்தே உருவம் உண்டாகிறது.
‡
நமது உடலுக்கு ஓர் ஆரம்பம் உண்டு என்றால் ஒரு முடிவும் உண்டு.ஆன்மாவிற்கு ஆரம்பம்
இல்லாததால் அதற்கு முடிவும் இல்லை
‡
வேதாந்தத்தின் கருத்துப்படி உங்களுள்,என்னுள் என்று எல்லோருள்ளும் உள்ள ஆன்மா
எங்கும் நிறைந்தது
‡
நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு செயலும்,நினைக்கும் ஒவ்வோர் எண்ணமும் நம் மனத்தில் ஒரு
பதிவை உண்டாக்குகிறது.அதை சம்ஸ்காரம் என்கிறார்கள்
‡
ஒவ்வொரு மனிதனும் தன் வாழ்வில் மனத்தாலும் உடலாலும் செய்ய செயலின்
பலனே குணம். ஒவ்வொருவரும் தன் குணத்தை தானே உருவாக்கிக்கொள்கிறான்.
‡
ஒருவன் இறக்கும்போது அவனது சம்ஸ்காரங்கள் இறப்பதில்லை. அவை மனத்துடன்
சேர்ந்திருக்கின்றன.மரணத்திற்கு பிறகு எங்கு செல்வது என்பதை இந்த சம்ஸ்காரங்களே
முடிவு செய்கின்றன
‡
பிராணன் என்று சொல்லப்படும் சக்திகள் ஒன்று சேர்ந்து ஜடப்பொருளிலிருந்து உடலையும்
மனத்தையும் உருவாக்குகின்றன. மரணத்தின்போது பிராணன் உடலை விட்டு வெளியேறி
வேறு ஜடப்பொருளிலிருந்து வேறு உடலையும் மனத்தையும் உருவாக்குகிறது
‡
மனம் அழிந்து தூள்தூளாகிச் சிதறி,சம்ஸ்காரங்களையும் விட்டுவைக்காமல்
போகும்போதுதான், நாம் பரிபூரண சுதந்திரம் அடைவோம்.
‡
நம்முடைய இப்போதைய பிறவி முற்பிறவியின் பலனே.இந்த உலகில் தற்போது நாம்
செய்யும் செயல்களே நமது அடுத்த பிறவியை நிர்ணயிக்கின்றன
‡
நம்மைப் பிறக்கச் செய்வது எது? நமது முன்வினைகள். நம்மை இவ்வுலகிலிருந்து 
வெளியே கொண்டுபோவது எது? இங்கே நாம் செய்யும் செயல்கள்
‡
இயற்கை ஆன்மாவின் முன் இயங்கிக்கொண்டிருக்கிறது. ஆன்மா அறியாமை காரணமாக
தான் இயங்குவதாகவும் இயற்கை நிலையாக இருப்பதாகவும் நினைக்கிறது. பூமி நிலையாக
இருப்பதாகவும் சூரியன் கிழக்கில் உதித்து மேற்கில் மறைவதாக நாம் தவறாக 
நினைப்பதுபோல்.
‡
மனிதனுக்கு ஆன்மா இருப்பதுபோல் மிருகங்களுக்கும் மற்ற எல்லா உயிர்களுக்கும்
ஆன்மா உண்டு.
‡
பிரபஞ்சம் முழுவதும் பிரம்மத்தில்தான் இருந்தது.அதிலிருந்து வெளிப்பட்டது.அது
எங்கிருந்து வெளிப்பட்டதோ, அதற்குள் அடங்குவதற்காகத்தான் இயங்கிக்கொண்டிருக்கிறது
‡
மனிதப்பிறவியே பிரம்மத்தை மிகவும் நெருங்கிய நிலையாகும்.
மனித பிறவியில் மட்டும் தான் ஜீவன் சுதந்திரம் பெற முடியும்.ஆகவே தேவர்களைவிட 
மற்ற மிருகங்களைவிட மனிதனே மிகச்சிறந்தவன்
‡
நாம் எந்த பிரம்மத்திலிருந்து வெளிப்பட்டடோமோ அந்த பிரம்மத்தை அடைவதற்கான 
முயற்சிதான் வாழ்க்கையின் பெரிய போராட்டம். அங்கே தான் நிலையான
அமைதி இருக்கிறது 
‡
முதலில் ஒரு சமநிலை இருந்தது .அது கலைந்துவிட்டது.எல்லா பகுதிகளும் எல்லா 
அணுக்களும் எல்லா மூலக்கூறுகளும் இழந்த தங்கள் சமநிலையை திரும்பப்பெறவே
போராடிக்கொண்டிருக்கின்றன
‡
ஆயிரக்கணக்கானோரில் ஏதோ ஒருசிலருக்குத்தான் தாங்கள் சுதந்திரம் 
அடைந்துவிடுவோம் என்ற விழிப்புணர்வு ஏற்படுகிறது.மற்றவர்கள் லெளகீக 
வி­யங்களிலேயே திருப்தி அடைகின்றனர்
‡
காரணகாரிய விதிகளின் பலனை முன்கூட்டியே அறிவும் திறன் உள்ளவர்களுக்கு,
இறந்தகாலம் மற்றும் எதிர்காலங்களைப்பற்றி துல்லியமாக சொல்ல முடிகிறது
‡
கடவுள் எதையும் விரும்ப முடியாது. விரும்பினால் அவர் கடவுளாக இருக்க முடியாது,
அவர் நிறைநிலையை அடையாதவராகத்தான் இருப்பார்.
‡
கடவுள் கோபம் கொள்கிறார்,கடவுள் இதனை விரும்புகிறார்,மகிழ்ச்சிகொள்கிறார் என்று
பேசுவது குழந்தைப்பேச்சு.அதற்கு பொருளே இல்லை.இதேபோல் செயல்படுபவர் கடவுளாக
இருக்க முடியாது
‡
ஒரு குழந்தை இந்த உலகத்தில் பிறக்கும்போது ஊர்ந்துகொண்டும் பல் இல்லாமலும்
பிறக்கிறது.உலகைவிட்டு செல்லும் கிழவனும் ஊர்ந்துகொண்டு பல் இல்லாமல் செல்கிறான்.
‡
நிறைநிலை பெற்ற மனிதர்கள் எதற்கும் ஆசைப்படுவதில்லை. ஏன்? ஆசைப்படுவதற்கு ஒன்றும் இல்லை
ஆசையற்ற நிலையே தெய்வநிலை
-
சுவாமி விவேகானந்தர்