சுவாமி விவேகானந்தரின் முண்டக உபநிடதம் சொற்பொழிவிலிருந்து முக்கிய கருத்துக்கள்
‡
அந்தப்பரம்பொருளைக் காணமுடியாது, உணர முடியாது,குறிப்பிட்டுக்கூற முடியாது.
அது நிறமற்றது.கண்கள் அற்றது.காதுகள் அற்றது,உடல் அற்றது,எங்கும் நிறைந்தது.
தனியானது,எல்லாவற்றையும் ஊடுருவியுள்ளது.
‡
பரம்பொருளிலிருந்தே இந்த பிரபஞ்சம் வெளிவந்துள்ளது.மகான்கள்
அந்தப் பரம்பொருளைக் காண்கிறார்கள். அவரைக் காண்பதே மேலான ஞானம்
‡
பரம்பொருளில் ஆசை எழுகிறது.அதிலிருந்து படைப்புக் கடவுள் தோன்றினார்.
அதிலிருந்து உணர்வு,அதிலிருந்து ஜடப்பொருளும் எல்லா உலகங்களும் தோன்றின
‡
முக்தியை விரும்பாமல் சொர்க்கத்தை விரும்பி பல புண்ணியங்களை செய்தவன்
இறக்கும்போது சூரியக் கிரணங்கள் வழியாக பல்வேறு அழகிய உலகங்கள் வழியாக
சொர்க்கத்திற்கு செல்கிறான்.சிலகாலம் அங்கு வாழ்ந்தபின் மீண்டும் பூமியில் பிறக்கிறான்
‡
சொர்க்கத்தில் வசிப்பவர்கள் சிலகாலம் மட்டுமே அங்கு வாழ்கிறார்கள் புண்ணியபலன் தீர்ந்தபின்
மீண்டும் மனிதர்களாக பிறக்கிறார்கள்,சிலர் இன்னும் கீழான பிறவியை அடைகிறார்கள்
‡
உலகைத் துறந்து, புலன்களை அடக்கக் கற்றுக் கொண்டவர்கள் காடுகளில் வசிக்கிறார்கள்.அவர்கள்
இறக்கும்போது சூரிய கிரணங்கள் வழியாக சென்று பரம்பொருள் வாழும் உலகை அடைகிறார்கள்.
மரணமிலாப் பெருநிலையை எய்துகிறார்கள்
‡
எங்கு சென்றால் மீண்டும் திரும்பிவர வேண்டியதில்லையோ,அந்த இடத்தை அறிவதற்காக
குருவை நாடுகிறார்கள்.
‡
குரு என்பவர் யார்? சாஸ்திரங்களை அறிந்தவர்.எப்போது யாருடைய மனம் பிரம்மத்திலேயே
சஞ்சரிக்கிறதோ,செயல்புரிவது,சொர்க்கத்திற்கு செல்வது போன்றவற்றை துறந்தவரோ அவரே குரு
‡
யார் சீடன்? யார் தன் மனத்தை அடக்கியனோ, யார் அமைதி அடைந்தவனோ,யார் மனத்தில்
எழுகின்ற பேரலைகளை ஒடுக்கியவனோ அவன் சீடன்
‡
இந்த பரம்பொருள் அழிவற்றவர், என்றென்றும் இருப்பவர்,உருவமற்றவர்,தொடக்கம் இல்லாதவர்
உயிர் மனம் அனைத்தையும் கடந்து, அனைத்திற்கும் வெளியில் நிற்பவர்.தூயவர்,மாற்றமில்லாதவர்
‡
பரம்பொருளிடமிருந்தே பிராணன்,மனம்,புலன்கள்,காற்று,ஒளி,தண்ணீர்,இந்த பூமி,சூரியன்
என்று எல்லாம் தோன்றியுள்ளன
‡
பரம்பொருளிலிருந்தே எல்லா மனிதர்களும்,எல்லா மிருகங்களும்,எல்லா உயிர்களும்,எல்லா
மனஆற்றல்களும், எல்லா நல்லொழுக்கங்களும் ,உயிர்கள் வாழ்கின்ற ஏழு உலகங்களும்
தோன்றியுள்ளன
‡
எல்லாம் அவரிலிருந்தே தோன்றின.எல்லாவற்றின் உள்ளேயும் உறைபவர் அவரே.ஒவ்வோர்
உயிரின் ஆன்மா அவரே.அவரே பிரம்மம்,அவரே பிரபஞ்சம்,அவரே மும்மூர்த்திகள்
‡
இரண்டு வார்த்தைகள் உள்ளன.ஒன்று ஞானம் இன்னொன்று அனுபூதி. ஞானம் என்பது
விழிப்புணர்வு,விஞ்ஞானம் என்பது அனுபூதி
‡
அனைத்திற்கும் அப்பால் பொன்னிறப் பேரொளி திகழ்கிறது.மாசற்ற ஒப்புவமையற்ற அவரே பிரம்மம்
ஒளிக்கெல்லாம் ஒளியும்,அனைத்தையும் அறிபவரும்,ஆன்மாவும் அவரே
‡
சொர்க்கத்திற்கு செல்லவேண்டும் என்று வாழ்நாள் முழுவதும் எண்ணிவந்தவர்கள்,
இந்த வாழ்க்கைக் கனவு முடிந்ததும் அவர்கள் எண்ணிய சொர்க்கம் என்ற கனவிற்குள் செல்கிறார்கள்
‡
வாழ்நாள் முழுவதும் நரகத்தைப்பற்றி நினைத்து பயந்தவர்கள்,இறந்தபிறகு அவர்கள் எண்ணிய
நரகத்தில் இருப்பதாக கனவு காண்கிறார்கள்
‡
சொர்க்கம்,நரகம் போன்ற முட்டாள்தனமான எண்ணங்களையயல்லாம் விட்டுவிடுவதுதான்
அறிவுள்ள சிந்திக்கத் தெரிந்த மனிதனுக்கு அழகு
‡
நாம் தற்போது வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வாழ்க்கையும் ஒரு கனவுதான்.சொர்க்கம் இன்னொரு கனவு
மனித உடலோடு வாழ்வது ஒருகனவு,மிருகவுடலுடன் வாழ்வதாக நினைத்தால் அது ஒரு கனவு
‡
பரம்பொருளே உண்மை.அவரே குரு.இந்த கனவுகளிலிருந்து விடுபட விரும்புபவர் அவரே.
அனைத்தையும் சாட்சியாக நின்று காணவிரும்புபவர் அவரே.
தனது சொந்த இயல்பை உணரவிரும்புபவர் அவரே
‡
நான் சொர்க்கத்திற்கு போகவேண்டும் என்று விரும்பும்போது அது என்னை மனவசியத்திற்கு உள்ளாக்குகிறது
அந்த நிலையிலேயே இறக்கும்போது சொர்க்கத்திற்கு செல்வதாக காண்கிறேன்.அங்கே இறக்கைகளுடன்
தேவதைகள் பறப்பது போன்றவற்றை எல்லாம் பார்க்கிறேன்
‡
நீங்கள் இந்த உலகம் உண்மை என்று கூறுகிறீர்கள்.அது தவறு.இந்த உலகம் உண்மை என்றால்
சொர்க்கம், நரகம் போன்றçவுயம் உண்மை.இந்த மூன்றும் மனவசியம் என்று வேதாந்தி சொல்கிறான்
‡
சிலர் மனவசியத்தின் ஒரு நிலையிலிருந்து மற்றொரு நிலைக்கு என்று மாறிமாறி சென்றுகொண்டே
இருக்க விரும்புகிறார்கள்.இவர்களே சம்சாரிகள்.இவர்கள் முட்டாள்கள்
‡
ஆன்மாவில் பால்வேறுபாடு எப்படி இருக்க முடியும்? இது சுய மனவசியமே. நீங்களே உங்களை
வசியத்தில் ஆழ்த்திக்கொண்டு,ஆண்,பெண் என்றெல்லாம் நினைத்துக் கொள்கிறீர்கள்
‡
உன்னை மனவசியத்திற்கு ஆளாக்கி, அங்கே அந்தப்புத்தகங்களே இல்லை என்று நம்பச்செய்துவிட்டால்
நீ ஒரு வருடம் அதே இடத்தில் இருந்தாலும் மனவசியத்திலிருந்து விடுபடும்வரை அங்குள்ள
புத்தங்களை காணமுடியாது
‡
எல்லாம் மனமயக்கம். ஆண்,பெண்,மிருகங்கள் எல்லாமே மனவசியத்தில் ஆழந்திருக்கின்றன.
எல்லோரும் ஒரே நிலையில் இருப்பதால் எல்லோரும் இந்தக் கனவைக் காண்கிறோம்
‡
பிரபஞ்சம் முழுவதும் மனவசியத்திற்கு உள்ளாகியிருப்பதாக வேதாந்தம் கூறுகிறது. இதற்கு
காரணம் யார் ? நாமே. இந்த மனவசியத்தை மேலும் இறுகப்பற்றிப் பிடித்துக்கொள்வதே பற்று
‡
இந்த அழுகையும் கதறலும் எதுவும் உங்களுக்கு கடுகளவுகூட பயன்தராது. இதனால்தான் எல்லா மதங்களும்
உலகத்தைத் துறக்குமாறு கூறுகின்றன.இதன் உண்மைப்பொருள் என்ன என்பதை பலமதங்கள் அறியவில்லை
‡
மனவசியத்திற்கு ஒரு உள் எல்லையும் ஒரு வெளி எல்லையும் உண்டு. உள் எல்லைக்குள்ளும் வெளி எல்லையிலும்
நிற்பவர்கள் மனவசியத்தால் பாதிக்கப்படுவதில்லை.மனவசியத்தை உண்டுபண்ணுபவன் அதன்
உள் எல்லைக்குள் நிற்கிறான்.அதனால் அவன் பாதிக்கப்படுவதில்லை
‡
நாம் இந்த உலகமென்னும் மனவசியத்தின் ஆதிக்கத்திற்கு உட்படாதிருக்க வேண்டுமானால் வெளி எல்லையை கடந்து
ஞானம் என்ற பகுதியில் நிற்கவேண்டும். அல்லது உள் எல்லையில் மாயாஜாலத்தை நிகழ்த்தும் இறைவனுக்கு அருகில்
பக்தி என்ற நிலையில் நிற்கவேண்டும்.
‡
பிரபஞ்சம் என்னும் இந்த மாயாஜாலத்தை இறைவனே உண்டாக்கி விளையாடிக்கொண்டிருக்கிறார்.எத்தனையோ
ஜாலங்கள் வந்துபோய்க்கொண்டிருக்கின்றன.இந்த மாயாஜாலங்களை உருவாக்குகின்ற சக்தியே மாயை.
இந்த மாயையை ஆள்பவர் கடவுள்
‡
இறைவனின் பாதங்களின் அருகில் உள் எல்லைக்குள் நின்றுகொள்.உன்னை மாயை பாதிக்காது என்கிறான் பக்தன்
அவனது காட்சி தெளிவாக இருக்கிறது
‡
நீங்கள் சுதந்திரமாக இருக்கும்போது மாட்டிக்கொள்ளாமல் விளையாடலாம்.இப்போது நீங்கள்
மாட்டிக்கொண்டிருக்கிறீர்கள்.இதுதான் வித்தியாசம்
‡
இதுவரை யாரும் பிறக்கவும் இல்லை.இறக்கப்போவதும் இல்லை.எல்லாம் முட்டாள்தனம்.சொர்க்கமும் மனமயக்கம்
இந்த பூமியும் மனமயக்கம்.எல்லோரும் மனவசியத்தில் ஆழ்ந்துள்ளார்கள்
‡
சொர்க்கம் மூடநம்பிக்கை, கடவுளும் மூடநம்பிக்கை, ஆனால் தான் மட்டும் உண்மை என்கிறான் உலோகாயதவாதி
சொர்க்கமும்,கடவுளும் மூடநம்பிக்கை மனிதனும் மூடநம்பிக்கைதான்.ஒன்று உண்மையானால் மற்றதும் உண்மை
‡
வெளிப்பட்டுத்தோன்றும் உலகமும் இந்த நாடகமும் எல்லாமே மாயை,இவை இறைவன் அல்ல.
எதிலிருந்து இந்த உலகம் வெளிப்பட்டுள்ளதோ எதன்மீது இந்த நாடகம் நடைபெறுகிறதோ அதுவே பரம்பொருள்.
‡
உண்மையில் நாம் பரம்பொருளுடன் ஒன்றுபட்டவர்கள்.நீங்கள் அவருடன் ஒன்றுபட்டவர்கள்
என்பது உங்களுக்குத்தெரியும் இதை அனுபூதியில் உணரவேண்டும்.
‡
எப்போது மனமயக்கம் தெளியுமோ,மனவசியம் விடுபடுமோ‡அது ஒரு கணநேரத்திற்காக இருந்தாலும் சரி,
அப்போதுதான் அது அனுபூதி ஆகும்.அந்த அனுபூதி ஒரு மின்னல்வெட்டுபோல் மின்னி மறையலாம்.ஆனாலும்
அனுபூதி வந்தேயாகவேண்டும்
‡
நீங்கள் பாடுபட்டால் அந்த நிலையை அடையலாம். அந்த மனவசியம் உங்களைவிட்டு அகலும்போது நீங்கள் ஓர்
உடம்பு,ஆண்,பெண் போன்ற எண்ணங்கள் எல்லாம் அதனுடன் சேர்ந்தே விலிகிவிடுகின்றன.
‡
உலகின் உண்மை ஒருகணம் அனுபூதியில் உணரப்பட்டுவிட்டால், அதன்பிறகு நீ எவ்வளவுகாலம் வாழ்ந்து,
எவ்வளவு வினைப்பயனை அனுபவிக்க நேர்ந்தாலும் ஏமாறமாட்டாய்
‡
நீங்கள் சுதந்திரராகி, மனவசியம் உங்களைவிட்டு விலகும்போது மிகப்பயங்கரமானவைகூட உங்களை பயமுறுத்தாது
ஒரு மலையே உங்கள்மீது விழுந்தாலும் நீங்கள் கவலைப்படமாட்டீர்கள்.ஏனெனில் அதுவெறும் மனமயக்கம் என்று
உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும்
‡
இந்துமதம்-விவேகானந்தர் விஜயம்
‡
அந்தப்பரம்பொருளைக் காணமுடியாது, உணர முடியாது,குறிப்பிட்டுக்கூற முடியாது.
அது நிறமற்றது.கண்கள் அற்றது.காதுகள் அற்றது,உடல் அற்றது,எங்கும் நிறைந்தது.
தனியானது,எல்லாவற்றையும் ஊடுருவியுள்ளது.
‡
பரம்பொருளிலிருந்தே இந்த பிரபஞ்சம் வெளிவந்துள்ளது.மகான்கள்
அந்தப் பரம்பொருளைக் காண்கிறார்கள். அவரைக் காண்பதே மேலான ஞானம்
‡
பரம்பொருளில் ஆசை எழுகிறது.அதிலிருந்து படைப்புக் கடவுள் தோன்றினார்.
அதிலிருந்து உணர்வு,அதிலிருந்து ஜடப்பொருளும் எல்லா உலகங்களும் தோன்றின
‡
முக்தியை விரும்பாமல் சொர்க்கத்தை விரும்பி பல புண்ணியங்களை செய்தவன்
இறக்கும்போது சூரியக் கிரணங்கள் வழியாக பல்வேறு அழகிய உலகங்கள் வழியாக
சொர்க்கத்திற்கு செல்கிறான்.சிலகாலம் அங்கு வாழ்ந்தபின் மீண்டும் பூமியில் பிறக்கிறான்
‡
சொர்க்கத்தில் வசிப்பவர்கள் சிலகாலம் மட்டுமே அங்கு வாழ்கிறார்கள் புண்ணியபலன் தீர்ந்தபின்
மீண்டும் மனிதர்களாக பிறக்கிறார்கள்,சிலர் இன்னும் கீழான பிறவியை அடைகிறார்கள்
‡
உலகைத் துறந்து, புலன்களை அடக்கக் கற்றுக் கொண்டவர்கள் காடுகளில் வசிக்கிறார்கள்.அவர்கள்
இறக்கும்போது சூரிய கிரணங்கள் வழியாக சென்று பரம்பொருள் வாழும் உலகை அடைகிறார்கள்.
மரணமிலாப் பெருநிலையை எய்துகிறார்கள்
‡
எங்கு சென்றால் மீண்டும் திரும்பிவர வேண்டியதில்லையோ,அந்த இடத்தை அறிவதற்காக
குருவை நாடுகிறார்கள்.
‡
குரு என்பவர் யார்? சாஸ்திரங்களை அறிந்தவர்.எப்போது யாருடைய மனம் பிரம்மத்திலேயே
சஞ்சரிக்கிறதோ,செயல்புரிவது,சொர்க்கத்திற்கு செல்வது போன்றவற்றை துறந்தவரோ அவரே குரு
‡
யார் சீடன்? யார் தன் மனத்தை அடக்கியனோ, யார் அமைதி அடைந்தவனோ,யார் மனத்தில்
எழுகின்ற பேரலைகளை ஒடுக்கியவனோ அவன் சீடன்
‡
இந்த பரம்பொருள் அழிவற்றவர், என்றென்றும் இருப்பவர்,உருவமற்றவர்,தொடக்கம் இல்லாதவர்
உயிர் மனம் அனைத்தையும் கடந்து, அனைத்திற்கும் வெளியில் நிற்பவர்.தூயவர்,மாற்றமில்லாதவர்
‡
பரம்பொருளிடமிருந்தே பிராணன்,மனம்,புலன்கள்,காற்று,ஒளி,தண்ணீர்,இந்த பூமி,சூரியன்
என்று எல்லாம் தோன்றியுள்ளன
‡
பரம்பொருளிலிருந்தே எல்லா மனிதர்களும்,எல்லா மிருகங்களும்,எல்லா உயிர்களும்,எல்லா
மனஆற்றல்களும், எல்லா நல்லொழுக்கங்களும் ,உயிர்கள் வாழ்கின்ற ஏழு உலகங்களும்
தோன்றியுள்ளன
‡
எல்லாம் அவரிலிருந்தே தோன்றின.எல்லாவற்றின் உள்ளேயும் உறைபவர் அவரே.ஒவ்வோர்
உயிரின் ஆன்மா அவரே.அவரே பிரம்மம்,அவரே பிரபஞ்சம்,அவரே மும்மூர்த்திகள்
‡
இரண்டு வார்த்தைகள் உள்ளன.ஒன்று ஞானம் இன்னொன்று அனுபூதி. ஞானம் என்பது
விழிப்புணர்வு,விஞ்ஞானம் என்பது அனுபூதி
‡
அனைத்திற்கும் அப்பால் பொன்னிறப் பேரொளி திகழ்கிறது.மாசற்ற ஒப்புவமையற்ற அவரே பிரம்மம்
ஒளிக்கெல்லாம் ஒளியும்,அனைத்தையும் அறிபவரும்,ஆன்மாவும் அவரே
‡
சொர்க்கத்திற்கு செல்லவேண்டும் என்று வாழ்நாள் முழுவதும் எண்ணிவந்தவர்கள்,
இந்த வாழ்க்கைக் கனவு முடிந்ததும் அவர்கள் எண்ணிய சொர்க்கம் என்ற கனவிற்குள் செல்கிறார்கள்
‡
வாழ்நாள் முழுவதும் நரகத்தைப்பற்றி நினைத்து பயந்தவர்கள்,இறந்தபிறகு அவர்கள் எண்ணிய
நரகத்தில் இருப்பதாக கனவு காண்கிறார்கள்
‡
சொர்க்கம்,நரகம் போன்ற முட்டாள்தனமான எண்ணங்களையயல்லாம் விட்டுவிடுவதுதான்
அறிவுள்ள சிந்திக்கத் தெரிந்த மனிதனுக்கு அழகு
‡
நாம் தற்போது வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வாழ்க்கையும் ஒரு கனவுதான்.சொர்க்கம் இன்னொரு கனவு
மனித உடலோடு வாழ்வது ஒருகனவு,மிருகவுடலுடன் வாழ்வதாக நினைத்தால் அது ஒரு கனவு
‡
பரம்பொருளே உண்மை.அவரே குரு.இந்த கனவுகளிலிருந்து விடுபட விரும்புபவர் அவரே.
அனைத்தையும் சாட்சியாக நின்று காணவிரும்புபவர் அவரே.
தனது சொந்த இயல்பை உணரவிரும்புபவர் அவரே
‡
நான் சொர்க்கத்திற்கு போகவேண்டும் என்று விரும்பும்போது அது என்னை மனவசியத்திற்கு உள்ளாக்குகிறது
அந்த நிலையிலேயே இறக்கும்போது சொர்க்கத்திற்கு செல்வதாக காண்கிறேன்.அங்கே இறக்கைகளுடன்
தேவதைகள் பறப்பது போன்றவற்றை எல்லாம் பார்க்கிறேன்
‡
நீங்கள் இந்த உலகம் உண்மை என்று கூறுகிறீர்கள்.அது தவறு.இந்த உலகம் உண்மை என்றால்
சொர்க்கம், நரகம் போன்றçவுயம் உண்மை.இந்த மூன்றும் மனவசியம் என்று வேதாந்தி சொல்கிறான்
‡
சிலர் மனவசியத்தின் ஒரு நிலையிலிருந்து மற்றொரு நிலைக்கு என்று மாறிமாறி சென்றுகொண்டே
இருக்க விரும்புகிறார்கள்.இவர்களே சம்சாரிகள்.இவர்கள் முட்டாள்கள்
‡
ஆன்மாவில் பால்வேறுபாடு எப்படி இருக்க முடியும்? இது சுய மனவசியமே. நீங்களே உங்களை
வசியத்தில் ஆழ்த்திக்கொண்டு,ஆண்,பெண் என்றெல்லாம் நினைத்துக் கொள்கிறீர்கள்
‡
உன்னை மனவசியத்திற்கு ஆளாக்கி, அங்கே அந்தப்புத்தகங்களே இல்லை என்று நம்பச்செய்துவிட்டால்
நீ ஒரு வருடம் அதே இடத்தில் இருந்தாலும் மனவசியத்திலிருந்து விடுபடும்வரை அங்குள்ள
புத்தங்களை காணமுடியாது
‡
எல்லாம் மனமயக்கம். ஆண்,பெண்,மிருகங்கள் எல்லாமே மனவசியத்தில் ஆழந்திருக்கின்றன.
எல்லோரும் ஒரே நிலையில் இருப்பதால் எல்லோரும் இந்தக் கனவைக் காண்கிறோம்
‡
பிரபஞ்சம் முழுவதும் மனவசியத்திற்கு உள்ளாகியிருப்பதாக வேதாந்தம் கூறுகிறது. இதற்கு
காரணம் யார் ? நாமே. இந்த மனவசியத்தை மேலும் இறுகப்பற்றிப் பிடித்துக்கொள்வதே பற்று
‡
இந்த அழுகையும் கதறலும் எதுவும் உங்களுக்கு கடுகளவுகூட பயன்தராது. இதனால்தான் எல்லா மதங்களும்
உலகத்தைத் துறக்குமாறு கூறுகின்றன.இதன் உண்மைப்பொருள் என்ன என்பதை பலமதங்கள் அறியவில்லை
‡
மனவசியத்திற்கு ஒரு உள் எல்லையும் ஒரு வெளி எல்லையும் உண்டு. உள் எல்லைக்குள்ளும் வெளி எல்லையிலும்
நிற்பவர்கள் மனவசியத்தால் பாதிக்கப்படுவதில்லை.மனவசியத்தை உண்டுபண்ணுபவன் அதன்
உள் எல்லைக்குள் நிற்கிறான்.அதனால் அவன் பாதிக்கப்படுவதில்லை
‡
நாம் இந்த உலகமென்னும் மனவசியத்தின் ஆதிக்கத்திற்கு உட்படாதிருக்க வேண்டுமானால் வெளி எல்லையை கடந்து
ஞானம் என்ற பகுதியில் நிற்கவேண்டும். அல்லது உள் எல்லையில் மாயாஜாலத்தை நிகழ்த்தும் இறைவனுக்கு அருகில்
பக்தி என்ற நிலையில் நிற்கவேண்டும்.
‡
பிரபஞ்சம் என்னும் இந்த மாயாஜாலத்தை இறைவனே உண்டாக்கி விளையாடிக்கொண்டிருக்கிறார்.எத்தனையோ
ஜாலங்கள் வந்துபோய்க்கொண்டிருக்கின்றன.இந்த மாயாஜாலங்களை உருவாக்குகின்ற சக்தியே மாயை.
இந்த மாயையை ஆள்பவர் கடவுள்
‡
இறைவனின் பாதங்களின் அருகில் உள் எல்லைக்குள் நின்றுகொள்.உன்னை மாயை பாதிக்காது என்கிறான் பக்தன்
அவனது காட்சி தெளிவாக இருக்கிறது
‡
நீங்கள் சுதந்திரமாக இருக்கும்போது மாட்டிக்கொள்ளாமல் விளையாடலாம்.இப்போது நீங்கள்
மாட்டிக்கொண்டிருக்கிறீர்கள்.இதுதான் வித்தியாசம்
‡
இதுவரை யாரும் பிறக்கவும் இல்லை.இறக்கப்போவதும் இல்லை.எல்லாம் முட்டாள்தனம்.சொர்க்கமும் மனமயக்கம்
இந்த பூமியும் மனமயக்கம்.எல்லோரும் மனவசியத்தில் ஆழ்ந்துள்ளார்கள்
‡
சொர்க்கம் மூடநம்பிக்கை, கடவுளும் மூடநம்பிக்கை, ஆனால் தான் மட்டும் உண்மை என்கிறான் உலோகாயதவாதி
சொர்க்கமும்,கடவுளும் மூடநம்பிக்கை மனிதனும் மூடநம்பிக்கைதான்.ஒன்று உண்மையானால் மற்றதும் உண்மை
‡
வெளிப்பட்டுத்தோன்றும் உலகமும் இந்த நாடகமும் எல்லாமே மாயை,இவை இறைவன் அல்ல.
எதிலிருந்து இந்த உலகம் வெளிப்பட்டுள்ளதோ எதன்மீது இந்த நாடகம் நடைபெறுகிறதோ அதுவே பரம்பொருள்.
‡
உண்மையில் நாம் பரம்பொருளுடன் ஒன்றுபட்டவர்கள்.நீங்கள் அவருடன் ஒன்றுபட்டவர்கள்
என்பது உங்களுக்குத்தெரியும் இதை அனுபூதியில் உணரவேண்டும்.
‡
எப்போது மனமயக்கம் தெளியுமோ,மனவசியம் விடுபடுமோ‡அது ஒரு கணநேரத்திற்காக இருந்தாலும் சரி,
அப்போதுதான் அது அனுபூதி ஆகும்.அந்த அனுபூதி ஒரு மின்னல்வெட்டுபோல் மின்னி மறையலாம்.ஆனாலும்
அனுபூதி வந்தேயாகவேண்டும்
‡
நீங்கள் பாடுபட்டால் அந்த நிலையை அடையலாம். அந்த மனவசியம் உங்களைவிட்டு அகலும்போது நீங்கள் ஓர்
உடம்பு,ஆண்,பெண் போன்ற எண்ணங்கள் எல்லாம் அதனுடன் சேர்ந்தே விலிகிவிடுகின்றன.
‡
உலகின் உண்மை ஒருகணம் அனுபூதியில் உணரப்பட்டுவிட்டால், அதன்பிறகு நீ எவ்வளவுகாலம் வாழ்ந்து,
எவ்வளவு வினைப்பயனை அனுபவிக்க நேர்ந்தாலும் ஏமாறமாட்டாய்
‡
நீங்கள் சுதந்திரராகி, மனவசியம் உங்களைவிட்டு விலகும்போது மிகப்பயங்கரமானவைகூட உங்களை பயமுறுத்தாது
ஒரு மலையே உங்கள்மீது விழுந்தாலும் நீங்கள் கவலைப்படமாட்டீர்கள்.ஏனெனில் அதுவெறும் மனமயக்கம் என்று
உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும்
‡
இந்துமதம்-விவேகானந்தர் விஜயம்